İstanbul’un Büyükçekmece ilçesinde Mesleki Eğitim Merkezi (MESEM) kapsamında çalıştırıldığı Özkanlar Metal’de kafası sac büklüm makinesine sıkışan 14 yaşındaki Arda Tonbul yaşamını yitirdi. Kafası sıkıştığı yerde 16 dakika boyunca kurtarılmayı bekleyen Tonbul yoğun bakıma alınmıştı.
MESEM kapsamında haftanın 1 günü okula giden Tonbul, haftanın diğer 4 gününde ise Özkanlar Metal Demir Çelik Endüstrisi AŞ’de çalıştırılıyordu.
Baba Raşit Tombul, “Olay yerinde çocuk 16 dakika kalmış makinede. Kimse yokmuş. Orada bir görevli olmuş olsa belki çocuğum ilk darbede kurtulabilecekmiş. 16 dakika çok uzun bir süre. Kazada büyük ihmalkarlık olduğunu görüyoruz. Bu ihmalkarlığın da üzerine düşülmediğini, gizlendiğini görüyoruz” dedi.
Olayla ilgili olarak iş yeri sahibi ile İş Güvenliği Uzmanı çıkarıldıkları mahkeme tarafından tutuklanarak hapishaneye gönderildi.
DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş tarafından yapılan açıklamada, “16 yaş altı çocukların ağır ve tehlikeli işlerde çalıştırılması yasakken staj adı altında denetimsiz, kontrolsüz bir şekilde tehlikeli ve çok tehlikeli işlerde çalıştırılması iş cinayetlerine davetiye çıkarıyor. Arda gibi yaklaşık bir buçuk milyon çocuk, devlet eliyle, Meslek Eğitim Merkezleri (MESEM) aracılığıyla sermayeye ucuz emek olarak pazarlanıyor. Haftanın bir gününü okulda geçiren çocuklar, diğer günler staj adı altında, işçi sağlığı ve iş güvenliği önlemlerinden yoksun şekilde fabrikalarda çalıştırılıyor” ifadeleri kullanıldı.
Sultanbeyli’de çelik yapı malzemeleri üreten bir fabrikada çalışan 5 işçinin kaldıkları konteynerde çıkan yangında 3 işçinin yaşamını yitirmesine de dikkat çekilen açıklamada, “İnsani koşullardan uzak alanlarda yaşamak zorunda kalan işçiler, kış aylarında ısınma derdiyle de yüz yüze geliyor. Üç işçi de sağlıklı barınma koşulları sağlanmadığı için yaşamdan koparıldı” denildi.
Açıklama, şöyle devam etti: “İşverenlerin kâr hırsı, devletin denetim sorumluluğunu yerine getirmemesi, caydırıcı cezaların uygulanmaması sonucu çalışma hayatı can pazarına dönmüş durumda; çocuklar, gençler daha hayatlarının baharında iş cinayetlerinde hayatlarını kaybediyor. Sendikal örgütlülük, devletin elini çektiği çalışma yaşamı için artık bir ihtiyaç değil, işçiler için bir zorunluluktur.”
